δεν εχω πια τι να πω
δεν εχει δακρυα
δεν εχει ρομαντζο
δεν εχει ελπιδα
η ελπιδα μου εφυγε οταν εφυγες κι εσυ
η ελπιδα μου για ερωτα και αγαπη ουσιαστικη
μου φαινεται πως ακουγομαι σαν γυμνασιοπαιδο
αλλα αληθεια οταν νιωσεις κατι αληθινο,
να νιωθεις καθε λεξη των ποιητων στο πετσι σου
να λες υπαρχει αυτο
και το εχω
και το ζω,
οταν τελειωσει με το χειροτερο τροπο
τι θα πεις;
τι ποιηματα θα διαβασεις;
τι τραγουδια θα ακουσεις;
μακαρι να μην εζησα τιποτα απο αυτα και να ηταν ενα ρομαντικο ονειρο
ετσι, δε με νοιαζει που εισαι ξενος πια.
αν το εζησα ομως, ζητω συγνωμη σε ολους τους στιχους που διαβασα ποτε και τολμησα να πω οτι τους καταλαβαινω και τους ζω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου